Tekst en foto: Damastweversgilde
Denkend aan damasten zie ik wit tafellinnen, glanzend gemangeld zodat het strijklicht verrassende voorstellingen te voorschijn kan toveren. Ik zie de rijkdom van zijden behang en bekleding, waar langs de weelderige rokken van de dames strijken. Ik zie flakkerend kaarslicht, olielampen, gaslicht en dan opeens het harde elektrische licht en het ritmische geluid van het aanslaan van riet en doortrappen van binding en patroon op het Jacquard getouw.
Verleden tijd, een romantische droom.
Mechanische weefgetouwen spuwen de meters stof in snel tempo uit, alleen het vast knopen van gebroken draden is handwerk gebleven. Is dat zo slecht? Nee, het was keihard werken in de weverij, zwaar lichamelijke arbeid.
Maar toch is er ook heimwee naar het ambacht, naar de kennis die verloren lijkt te gaan.
Gelukkig zijn ze er nog: speciale getouwen om damast op te weven, ooit ontworpen voor het thuis weven van linnengoed en zijn ze er nog: weefsters die ruimte hebben gemaakt om zo'n groot getouw te plaatsen en het ambacht in ere te houden.
We zijn met weinig, want het trekken van het patroon om daarna een paar slagen te weven kost tijd, het is een langzaam proces, maar als het ontwerp/ de tekening stukje bij beetje onder onze handen te voorschijn komt is er de rijke beloning.
Dan is er nog de opwinding van het vernieuwen binnen de traditie. Wij kunnen nu ontwerpen op de computer, hebben daardoor een breder scala van mogelijkheden. Ook het trekken van het patroon kan op 1 getouw(TC) al door de computer gebeuren.
Wij willen die beloningen, de voltooide damast weefsels, graag tonen aan al die liefhebbers van textiel, van weven en dus hebben we als Damastweversgilde een tentoonstelling georganiseerd met als onderwerp: Licht en Schaduw.
En omdat Leeuwarden/ Friesland de culturele hoofdstad van Europa is dit jaar en damast daar een onderdeel van hoort te zijn, vindt die tentoonstelling plaats in de kerk van Bears, een klein terpdorp,waar ooit de Uniastate stond, nu nog te zien in contouren, onder de rook van Leeuwarden en wel in de maanden juli, augustus en september. De tentoonstelling gaat daarna door naar Zwitserland, Estland, Zweden en Duitsland om ook daar de belangstelling voor thuis weven van damast weer aan te wakkeren.
Als extra is er in Bears drie keer de mogelijkheid om de boeiende lezing van Netty Weenink: "Damast uit de kast" bij te wonen. Lezing en tentoonstelling zijn gratis te bezoeken.
Licht en Schaduw
Expositie van hedendaags hand geweven damasten
Damastweversgilde
Mariakerk Bears (Frl)
Openingstijden: dinsdag t/m zondag 13.00 – 17.00
juli, augustus, september
Lezing: "Damast uit de kast" door Netty Weenink
Zondag 15 en 29 juli, 12 augustus: 14.30
Kijk voor meer informatie op damastweversgilde.weebly.com
