De artistieke talenten van Ton ter Linden

Voor de “schilder van het licht” is esthetiek een levenselixer.

Tekst: Jolanda de Kruyf | Fotografie: Gert Tabak

Wie de schilderachtige schoonheid van dingen kan zien is niet per definitie een gezegend mens. Want luisteren met je ogen maakt ook gevoelig voor de onverschilligheid van anderen. En dat bezorgt een fijnbesnaard man als Ton ter Linden (83) wel eens hartzeer. Voor de “schilder van het licht” is esthetiek een levenselixer.

‘Als de tuin maar geen verdriet heeft,’ had Ton ter Linden gezegd, bij het afscheid van zijn zelfgeschapen Hof van Eden in Ruinen. Maar hij had het. Twintig jaar verder valt het de aimabele groenarchitect nog altijd zwaar om te praten over het vertrek uit de “Tuinen van Ruinen” die hem wereldfaam bezorgden. ‘Vreselijk, vreselijk,’ prevelt-ie en schudt zijn hoofd, ‘ik kom er niet meer, het doet pijn om te zien dat mijn dierbare tuinen er niet meer zijn.’

Wil je het volledige interview met Ton ter Linden lezen? Dit verhaal verscheen in Noorderland, 1-2019. Je bestelt 'm hier

Laatste nieuws