Tekst: Rodi Nijp-van Reeken | Foto: Marcel van Kammen
Al een heel jaar keek ik, dierengek, uit naar deze uitgave met als thema “Dierenliefde”. Thuis hadden we altijd een kat, ‘t liefst een zwarte, die vond mijn moeder het mooist. Mijn hele jeugd heb ik gezeurd om een hond; helaas werkten mijn ouders allebei en hadden ze geen tijd om er een in huis te nemen. Onze buren vonden dat niet erg, want bijna dagelijks liet ik hún honden uit. Daarnaast stapte ik iedere dag om 16.30 uur op mijn fiets om de kalfjes op de boerderij verderop in het dorp te verzorgen. Dat heb ik jaren met veel liefde gedaan.
Toen we vijf jaar geleden ons huidige huis kochten was ik zo blij dat we naast een weiland met koeien kwamen te wonen. Oude gevoelens kwamen weer boven. Wat zijn het nieuwsgierige beesten; altijd hingen hun koppen over de omheining om te kijken wat wij op ons bordje hadden. Helaas grazen ze er nu niet meer, maar af en toe bedenk ik een smoes om even bij die boer langs te gaan. Om even de geur van de koeien weer op te snuiven en wellicht een kalfje te kunnen voeren.
In mijn zwak voor koeien sta ik niet alleen. Kunstenares Geke Hoogstins verbeeldt haar levenslange liefde voor het rund in Drenthe. En mijn hart ging ook sneller kloppen toen ik de foto’s van het Koeienrusthuis onder ogen kreeg; wat een prachtig werk verricht veehouder Bert Hollander. Het boerenleven is bijzonder volgens Sil, die zijn werkpaarden koestert. Bewondering heb ik voor het team van De Fûgelhelling, dat gewonde dieren oplapt en weer in de vrije natuur uitzet. Kanjers zijn het, met een groot dierenhart. Zo vind je er veel in dit nummer. Mensen die zich dolgraag omringen met kippen, honden, geiten, konijnen. Ja, en met koeien natuurlijk.
Rodi Nijp-van Reeken
Hoofdredacteur
Benieuwd geworden? Bestel hier de nieuwste Noorderland!
